Vroeg of laat krijgen wij ouders er allemaal mij te maken. Je kind komt van school en vertelt een verhaaltje over een ander kindje dat hem/haar geslagen zou hebben. De regel geldt op scholen (kinderdagverblijven en peuterspeelzalen) dat je niet terug mag slaan, maar dat je naar de juf toe moet en het moet melden. Ik denk er anders over.
Het verhaal
E. (3,5 jaar) kwam laatst thuis met een kras op zijn hand. Het viel mij op, dus vroeg ik hoe dit kwam. Hij begon meteen heel druk te vertellen dat een jongetje op het kinderdagverblijf dit bij hem had gedaan. Mijn moeder gaf aan dat hij wel vaker over hem aan het klagen was, het was mij nooit eerder opgevallen eerlijk gezegd.. Ik zei dat het niet aardig was van …, maar was wel benieuwd wat hij terug had gedaan. Ik hoopte dat hij van zich af had gebeten, maar wilde eerst zijn reactie afwachten. Hij zei: “Gebokst!!” Met zijn vuisten in de lucht. “Goed zo! That’s my boy.” Zei ik tegen hem. “Als iemand jou bewust pijn doet, dan moet je het terug doen. Je mag niet beginnen, maar zeker wel de laatste klap uit delen.”
Niet aanmoedigen, maar zeker terug slaan
Laat ik voorop stellen dat ik het slaan natuurlijk niet als een cheerleader zit aan te moedigen en hem zit te hersenspoelen dat hij bij iedere aanraking van een ander kindje hij een klap terug moet geven. Nee, ik heb het hier echt over kinderen die hem bewust pijn doen. Ik geef hem ook als tip mee gewoon bij het kindje uit de buurt te blijven als zij elkaar niet zo aardig vinden. Ga dan met iemand spelen die jij wel aardig vind (en is misschien ook zo handig als diegene jou ook aardig vindt). Maar als dat niet werkt en hij om een een of andere reden toch bewust wordt pijn gedaan door een ander, dan vind ik dat hij moet weten wat hij moet doen in zo’n geval. Eigenlijk vooral wat IK vind dat hij moet doen, want de juffen denken er anders over.
Ik had niet verwacht dat ik er nu al mee te maken zou hebben, maar pas op de basisschool. Ondanks dat hij vanuit zichzelf al wat terug heeft gedaan, ben ik dus wel het gesprek met hem aangegaan. Ik heb hem nu al goed duidelijk gemaakt wat ik van hem verwacht als hij wordt geslagen. Er zijn vele mensen die hier anders over denken. Zeggen dat geweld niets oplost. Prima, maar jezelf laten slaan lost ook niets op. Dus dan kan je diegene maar beter laten weten dat ze het in het vervolg niet meer bij je moeten flikken.
Totale outfit: Vingino
Gesprek met kdv
Ik vond het toch nodig om even te melden bij de leidster op het kinderdagverblijf dat E. problemen heeft met een kindje. E. is erg beschermend ingesteld en vertelde mij ook dat hij andere kindjes tegen hetzelfde jongetje moest beschermen, omdat hij hen ook pijn deed. Dat vind ik echt niet ok. Hij moet lekker spelen op het kinderdagverblijf en niet het gevoel hebben dat hij de verantwoordelijkheid heeft voor de veiligheid van andere kindjes.
Toen ik zei dat ik het niet tof vond dat hij mijn zoontje pijn deed en ik hem had verteld dat hij van mij absoluut een tik terug mag geven, werd ze nog net niet boos op mij. Dit mocht ik namelijk echt niet doen. Hij moest het aan een leidster melden. En zij zouden hem dan een waarschuwing/straf geven.
Laat je kind in elkaar slaan
Uh, allemaal heel pedagogisch verantwoord hoor, maar er wordt dus van jouw kind verwacht dat hij/zij de klappen incasseert als een boksbal en vervolgens met zijn verwondingen en pijntjes met hangende pootjes naar de juf toe gaat om te melden wat er is gebeurd. Ondertussen blijft de dader ongedeerd, een paar minuten in de hoek zitten doet voor zo ver ik weet geen pijn. Hoog uit een beetje saai, but that’s it. Nou, hier ga ik dus echt mooi niet in mee hè. Naast het feit dat kindjes meteen moeten weten dat zij mijn kind niet zonder gevolgen kunnen pijn doen, wat moet mijn kind als dit buiten het schoolplein gebeurd? Met hangende pootjes naar mij toe komen om te vertellen dat een kindje hem heeft geslagen? Naar de ouders van de dader gaat hij natuurlijk niet. Ik kan je vertellen dat ik hem nog op zijn donder zal geven ook voor het het niets terug doen. Als hij niet voor zichzelf op komt, wie doet het dan?
En nu?
Ja, en nu? Nu is hij 3,5 en bijt hij nu al uit zichzelf van zich af. Ik zal het hem blijven uitleggen dat juffen/meesters dit niet leuk zullen vinden, maar laat mama dat maar oplossen. Hij moet er gewoon voor zorgen dat hij terug moet slaan als hij wordt geslagen. Hij moet zeker niet beginnen, want dan heeft hij met mij te maken en hij weet ook dat dit echt niet mag. Natuurlijk zou het voor de eerste paar keren wat verwarrend voor hem zijn, maar blijven praten helpt en hij zal mij hiervoor later zeker dankbaar zijn. Dat ben ik mijn moeder namelijk ook.
Mag jouw kind(deren) van jou terugslaan als zij worden geslagen?
