Etnisch profileren komt helaas in 2019 nog steeds voor. Ik als donkere vrouw heb ik hier mee te maken (gehad) en mijn getinte kinderen zullen hier helaas ook mee te maken krijgen. Waarom en wanneer vertel ik mijn kinderen hier over? Dat leg ik aan jou uit.
!! LET OP!! Dit is een langere blogpost dan dat je van mij bent gewend.
Wat is etnisch profileren?
“Etnisch profileren wil zeggen dat mensen op basis van hun huidskleur of etnische achtergrond, staande worden gehouden door de politie. Dat betekent in de praktijk dat mensen van kleur regelmatig zo maar van de weg of de straat worden geplukt door de politie. En dit allemaal op basis van de racistische aanname dat een donkere huidskleur gepaard gaat met crimineel gedrag. Dat valt onder discriminatie en is dan ook tegen de wet.” Bron: BNN Vara, Joop.
Mijn ervaring met etnisch profileren
Ik ben zelf nog nooit zomaar door de politie aangehouden. Wel heb ik gemerkt dat als ik met witte vriendinnen ging shoppen en wij een winkel binnen liepen, ik als enige werd geschaduwd. Voor het geval ik, zoals mijn kleur deed vermoeden, crimineel gedrag zou gaan vertonen.
Mijn zoon gaat hier waarschijnlijk nog veel meer mee te maken krijgen dan ik. Hij is een jongen en hoe rot het ook klinkt, zij hebben hier gewoon meer last van. We kennen allemaal nog wel het verhaal van Typhoon die werd aangehouden omdat hij volgens de politie in een veel te dure auto reed. Wanneer hoor je dat een wit persoon wordt aangehouden omdat hij in een te dure auto rijdt?
Wat is de reden dat ik er zo vroeg mee begin?
Ik begon in te zien dat ik hier niet langer mee kon wachten toen mijn zoon 2 maanden op de basisschool zat en ik een gesprek had met de juf. Gewoon een voortgangsgesprek om te kijken hoe hij het de eerste maanden heeft ervaren. In dit gesprek heeft zijn juf voor het eerst aangegeven dat hij waarschijnlijk langer moet gaan kleuteren, omdat hij (begin) november is geboren. Uhm, is dit geen onderwerp voor volgend jaar als hij daadwerkelijk in groep 2 zit? Toen ik vroeg wat de reden was waarom zij dit nu vertelde, antwoordde zij: “Hij is nog wel erg speels.” Goh je meent het? Hij zit net 2 maanden in groep 1, wat verwacht je!? Je raad het al, toen begonnen mijn alarm bellen meteen te rinkelen en dacht ik: “Dit gaan wij niet doen.”
Ben ik nu aan het overdrijven?
Noem het wat je wil, maar ik weet wel beter. Dat de juf dit al zo vroeg heeft aangegeven is natuurlijk niet voor niks. Op zijn cognitieve niveau is er niets op aan te merken, dus wordt zijn gedrag onder de loep genomen. Dan kan dat altijd nog worden gebruikt als reden om hem langer te laten kleuteren. En daarom geef ik hem nu al instructies over hoe en wat. Ik snap dat jij nu even terug gaat naar de definitie van etnisch profileren en geen verband ziet tussen de politie en een juf. Maar dit is het begin. Vanaf nu moet ik hem al aanleren om uit de problemen te blijven. Waar het op neer komt is dat hij 3x zo hard zijn best moet doen dan zijn witte klasgenootjes.
Hoe leg ik etnisch profileren aan hem uit?
“E. als jouw vriendjes iets doen wat niet mag, loop dan weg.” Een witte moeder zou waarschijnlijk hebben gezegd: “Doe dan niet mee” in plaats van “loop dan weg”. Dit gaat voor mijn kind niet op. Erbij staan staat, in het geval van een kindje met een gekleurde huidskleur, gelijk aan jij bent de dader. Een mooi voorbeeld hiervan is When They See Us. Heel triest, maar wel waargebeurd.
Als je goed hebt opgelet heb je gezien dat ik de kleur van zijn vriendjes achterwegen heb gelaten. Nu nog wel, maar er komt natuurlijk wel een tijd dat hij meer vragen gaat stellen. En als de tijd daar is dan zal ik in zoveel mogelijk jip en janneke taal antwoord geven. Nu ik dit zo typ word ik gewoon boos. Het is zo oneerlijk dat ik dit moet doen.
“Ik zie geen kleur hoor, iedereen is gelijk.”
Dit wordt bijna altijd gezegd als je dit onderwerp aankaart. Laten we even heel eerlijk zijn. We zien allemaal kleur en we hebben allemaal vooroordelen. We zijn niet kleurenblind (daar ga ik voor het gemak dan maar even van uit) en wij zijn allemaal mensen. Het is echt wat jij er mee doet. Een witte moeder op Instagram vroeg zich af of zij haar witte kinderen iets over etnisch profileren moest uitleggen. Zolang je gewoon de verschillende kleuren mensen benoemd en aangeeft dat je niet aan de buitenkant kan zien of iemand onaardig, of een crimineel is oid., dan heb jij gedaan wat je kon.
Helaas zit het al zo diep geworteld bij de mens dat zwart slecht, lelijk, dom en noem maar op is. Dit filmpje (duurt maar 2:44) is daar een sterk voorbeeld van. Kinderen hebben een witte en een zwarte pop (!!) voor zich en een volwassene stelt vragen als: “Welke pop is goed?” en “Welke pop is eerlijk?” De antwoorden die de kinderen gaven brak echt mijn hart. Ze kozen op basis van de kleur van de pop. EEN POP!!
Ander voorbeeld van etnisch profileren
Een ander mooi voorbeeld komt uit de serie Grey’s Anatomy. Een twaalf jarig donker jongetje is geschoten door een politie agent, omdat hij zijn sleutels thuis was vergeten en besloot om zijn huis door een raam te betreden. Voor zijn ongeluk woonde hij in een nette witte buurt en zagen twee agenten dit gebeuren. Een van de agenten aarzelde geen moment. Hij richtte zijn pistool op hem en schoot. Dit jongetje is overleden aan zijn verwondingen.
Dit is wel een heel heftig voorbeeld en dan ook nog eens uit een serie, maar dit komt niet uit de lucht vallen. Dit soort dingen gebeuren echt. Ook dit zal ik E. later moeten uitleggen dat hij moet meewerken met de politie en vooral niet in discussie moet gaan. Het kan namelijk heel verkeerd af lopen.
Wat ik met deze blogpost wil meegeven
Als je na het lezen van deze blogpost nog steeds zegt dat donkere mensen altijd de racisme kaart op tafel gooien of dat etnisch profileren alleen in stand wordt gehouden zolang er over wordt gepraat, dan heb je het niet begrepen. Verder ga ik aan deze groep mensen ook geen woorden vuil maken.
Wat ik vrouwen met kinderen die een gekleurde huidskleur hebben wil meegeven, is dat je niet je ogen hier voor moet sluiten. Niet omdat jij er niet te maken mee hebt gehad, komt het niet voor. Ik heb nu alleen mijn eigen verhaal verteld en hoe ik mijn vier jarige zoon uitleg dat hij nu al bij kinderen uit de buurt moet blijven die ongein uithalen. Want hiermee begint het! Het is echt oneerlijk, ik weet het, maar het is helaas niet anders.
Ik kan niet zeggen wat goed of fout is en ik zeg ook niet dat de manier waarop ik het aanpak de goede aanpak is. Ik heb mijn ervaring en daarnaast ook kennis hierover opgedaan door met verschillende mensen hier over te praten. Dat kan jij ook, educate yourself!
Dit was een heel pittig onderwerp, maar ik ben wel benieuwd wat je er van vond. Laat je even een berichtje achter?
Liefs,
Nova
Sterk geschreven! Het gebeurt de hele dag door. Wel ben ik van mening dat je niet altijd kan weglopen van dingen. Soms moet je ook knokken. Afgelopen Sinterklaas bijvoorbeeld, de school heeft n.a.v. mijn brief wel de aankleding in school aangepast. Omdat het feest niet toegankelijk was voor alle kinderen. En mijn kind last had van de karikatuur door plagerijen.
Maar ook als je kijkt naar jongens en meisjes. Mijn oudste, nu 7,5, draagt graag hele korte broekjes en crop tops. Er wordt vaak gezegd dat ze dat niet meer aan mag als ze 14 of 15 is. Maar waarom niet? Omdat een ander dan niet van haar af kan blijven? Het dingen uitlokt? Ik kan me daar echt boos om maken. Datzelfde geldt voor de kleur van mijn kinderen. Als ik merk dat ze erdoor benadeeld worden dan maakt het een soort oermoeder gevoel los waarbij ik moet knokken. Meebewegen met wat er verwacht wordt vind ik een lastig uitgangspunt. Maar dat is misschien ook omdat ik het zelf niet zo heb meegemaakt. Wel op mijn naam overigens! Maar niet op mijn kleur. Ik vindt jouw manier dapper en vind het knap dat je het zo opschrijft.
Liefs Mirjaan
Ik vind dit zo in en in triest.
Dat er in al die jaren zo weinig is veranderd.
Er is zoveel vooruitgang in alles om ons heen maar vooroordelen, racisme, etnisch profileren… Soms denk ik wel eens dat we hierin stappen terug zetten in plaats van stappen vooruit.
Ik vind het erg dat je je kinderen al zo jong moet vertellen hierover.
Maar helaas is dat de wereld waar wij in leven.
Het begint inderdaad bij de ouders thuis.
Als ouders hun kinderen leren dat je geen onderscheid moet maken op iemand die er anders uit ziet dan jij.
Ik benoem dit expres niet anders uit ziet als zijnde de kleur van je huid.
Maar geen onderscheid in het algemeen.
Naar iemand die gehandicapt is, iemand die een hoofddoek draagt, iemand die tattoos heeft, iemand die een andere kleur heeft dan jij etc etc
Als ouders hun kinderen dat van jongs af aan leren zou de wereld er zo anders uit zien.
Maar helaas, zo werkt het niet.
Want ouders geven over het algemeen door hoe zij zelf in het leven staan. Hoe zij zelf over onderwerpen als dit denken.
Educatie is daarom vind ik ook heel belangrijk.
Zoals jij nu doet met je verhaal.
Al zou jouw verhaal maar 1 iemand doen laten nadenken of diegene ook doet aan vooroordelen of veroordelen dan heeft je blog al effect.
En hopelijk informeert die ene persoon de volgende en die weer de volgende.
Bewustwording en educatie.
Ik volg je al best lang en vind het echt top dat je dit schrijft en hopelijk bereikt het heel veel mensen.
Mooi geschreven Nova
Helaas is dit alles nu nog steeds de waarheid
Ik ben een donkere Surinaamse vrouw. en dit heb ik vaker meegemaakt vooral tijdens sollicitatie gesprekken.
•Het lijkt alsof jij een andere soort
interview met andere vragen krijgt
Een gesprek met 3 mensen aan tafel
1 that profiles you
2 the one who listens to you
En de 3de is de interviewer
Dit heb ik PERSOONLIJK meegemaakt
Ik vind dus ook heeel erg dat mijn dochter dit alles moet gaan meemaken
Zij moet zich niet alleen 3x zoveel bewijzen als een blank persoon zij moet ook bullet proof in deze oneerlijke wereld waar we geen gelijke kansen hebben.
Hoe doe ik dat?
Waar begin ik ?
Helaas ook mee mogen maken. Als 13 jarig meisje uit amsterdam naar friesland verhuist naar een pleeggezin. Daar op mijn 17 aan werk gegaam in een supermakrt waar bij mensen niet bij mij aan de kassa wilde afrekeken. En dan denk je waarom als of ik iets met hun boodschappen kan doen.
Eerst toen ik dat van jou las dacht ik wel van oke beetje vergezocht niet. Mijn oprechte excuses hier voor ik als surinaamse zou beter moeten weten. Bedankt voor openen van mij ogen.
Ik ben zelf altijd bezig met mijn zoon dat ik getint is zelf ziet hij nog geen verschil gelukkig. Alleen bij mij en zijn vader. Ik ben zwart hij zelf bruin en mijn vriend wit. Er is niemand die hem dit verteld heeft nu hij 5 is bijna 6 ziet hij dat zo. Je zal nu vast denken waarom laat je dit zo nou ik heb liever dat hij dat zo ziet dan kan ik als het nodig is het duidelijk uitleggen wij zijn bruin/zwart wat je het wil noemen en niet wit en daarom lopen wij achter en moet je hard vechten voor wat je wil berijken.
Het wonen in Friesland is mooi maar wel zwaarder als een amsterdam Rotterdam omdat ze hier simpel weg achterlopen.
Het is triest dat we onze kinderen dit moeten leren op jonge leeftijd al om later hun doel te bereiken.
Alle mensen die anders zijn dan “gewoon” wit worden om de een of andere manier aangekeken of ergens van beticht.
Ik denk ook even aan mensen met tattoos, zowel blank als donker.
En ook dan is het bij mensen met een donkere huidskleur nog erger dan bij mensen met een blanke huidskleur.
Moeilijk onderwerp dit, Weet ook niet goed wat ik er op moet zeggen.
Vind het wel heel goed van je dat je dit zo doet!
Wat een pittig onderwerp maar zo herkenbaar. Ik heb het hier ook regelmatig over met mn dochters. En dat gedeelte over shoppen zoo herkenbaar. Dat er een medewerker eeneens wat moet aanvullen of wat moet ophangen in je buurt, maar met side eye naar je kijkt pff. Vind het fijn jou blogs te lezen zo realllll😘
Hier een witte mama met een donkere dochter. Ze is nu 6. Ik merk het verschil nu al van toen ze baby was en nu, hoe sommige mensen haar benaderen. Gelukkig de meerderheid niet, maar ik ben hyperalert en zit er bovenop als iemand wat zegt wat in de richting komt van profilering/ racisme. En ben me zeker bewust van mijn rol om haar uitleg te geven en te wapenen tegen niet gewenste uitlatingen of gedrag. Ben blij dat ik kan leren van mensen zoals jij. Dank x
Auteur
Dankjewel voor je reactie Kim. Graag gedaan en jij bedankt voor het zijn wie jij bent! Ik volg je al een hele tijd op Instagram met heel veel plezier en bewondering hoe JIJ het allemaal doet. Echt als de mens nou maar een heel klein beetje had van jou! Je bent echt een topper x
STERK!
Als Indo heb ik er regelmatig mee te maken gehad. ( getinte huid, krullend bruin haar, donkere ogen, ik deug op voorhand al niet. Buschauffeurs die de deur weigeren open te doen, zogenaamd weg moeten rijden. Maar voor de blanke vrouw kon ineens wel de deur open.In winkels staan verkopers altijd naast me. Ben het wel gewend. Mijn jongens zijn “blank” en hoevaak ik mij wel niet moest verdedigen, dat het mijn kinderen zijn en ik niet de nanny bent. ( woon in een rijke buurt met veel asian nannies). Mijn dochter is half Arubaans maar heeft veel weg van een Chinees uiterlijk. Vaak genoeg hebben we duidelijk moeten maken dat het toch echt ons kind is. Niet geadopteerd. (alsof het dan als nog niet jouw kind is) mensen hebben altijd een vooroordeel. Ongeacht afkomst. Ook donker naar blank. Vroeger kon ik me er erg boos om maken, als mij onrecht werd aangedaan. Nu lach ik er om, zegt meer over hun dan mij. Mijn kinderen zien hoe het is om met vooroordelen en etnische profilering te maken te hebben. Door mij en hun stiefvader. Door getinte vriendjes te hebben, waar anders op gereageerd wordt dan op hun. Mijn jongens hoef ik niet dat te leren wat jij moet doen. Hoe dat straks met mijn dochter gaat, geen idee. Nu is ze nog klein en wordt ze vooral schattig gevonden. Haar witte huid wordt steeds donkerder. Geen idee of zij straks ook moet “vechten”
Wat denk ik ook belangrijk is, is E. te leren wat zijn rechten zijn zodat hij niet is overgeleverd aan de genade van een willekeurige politieagent of andere autoriteit. Ook wij als ouders moeten goed op de hoogte zijn van onze rechten om onszelf en onze kinderen te kunnen helpen indien nodig.
Waar … heel belangrijk dit.
Neem een voorbeeld in “when they see us”. als je jouw rechten niet kent is het zo goed als afgelopen met jouw
Hier een mama van een dubbel-bloedje/gemixed kindje.
Mijn vriend die Creools is stond er op dat ze mijn achternaam zou dragen, zodat ze later niet meteen afgerekend zou worden op haar naam of achternaam. Hier hebben we dan ook voor gekozen,terwijl ik graag zou willen dat ze dezelfde achternaam als hem zou dragen.
Hij weet donders goed hoe het zit en dat hij altijd harder zijn best moet doen dan een blank persoon.
Dit geeft hij zijn andere kinderen ook altijd mee, dat ze gewoon harder hun best moeten doen dan blanke kinderen, zich sneller moeten verantwoorden etc.
Lola zal er zeker ook mee geconfronteerd worden maar we proberen haar nu al wel zoveel mogelijk mee te geven dat ze nooit iemand mag beoordelen op zijn of haar uiterlijk, ongeacht kleur, grootte etc en dat ze altijd trots moet zijn over wie ze is en waar ze vandaan komt..
Dat haar krullen juist bijzonder en prachtig zijn als ze zichzelf weer eens vergelijkt met Elsa van Frozen. Dat haar 2 pigmentvlekken (toevallig bruin en wit naast elkaar) heel bijzonder zijn , want daaraan kan ze altijd zien waar ze vandaan komt. Ga zo maar door!!
wij als ouders moeten hierin een sterk voorbeeld proberen te zijn zodat onze kinderen het in gaan zien dat de wereld juist prachtig is met al deze verschillende tinten en dat we moeten ophouden met het veroordelen op afkomst en uiterlijk.
Helaas maar waar!
Ik zelf ben een “witte” moeder met getinte half Surinaamse kinderen.
Ook wij geven hun dit mee in de opvoeding.
Papa is “bruin en heeft jammer genoeg veel in zijn leven meegemaakt vanwege zijn huidskleur.
Mijn ogen zijn ook flink open gegaan in deze bekrompen wereld.
Het is dan ook belachelijk dat dit in anno 2019 dit nog steeds gebeurd in deze maatschappij.
Mijn partner heeft mij dingen uitgelegt hier over en mij dingen laten zien.
Mijn oudste zoon is 14 en jammer genoeg heeft hij ook al nare ervaringen moeten ondervinden vanwege zijn huidskleur.
Helaas begrijpt niet iedereen dit dus goed dat je dit naar voren brengt.
Ik geloof je helemaal. Je moet je dubbel bewijzen in deze maatschappij. Bij iedere school, groep vrienden, nieuwe baan, iedere gelegenheid opnieuw.
Mooi geschreven.
Mooie Blog en ik denk heel belangrijk in deze tijd (helaas). Ik ben er heel bewust mee bezig met myron. Hij ziet natuurlijk dat zijn vriendje donkerder is dan hij is en waardoor dat komt en waarom zijn vader dan donker is. Ik probeer dan uit te leggen dat sommige mensen zo donker zijn omdat ze uit Afrika OF Suriname komen en dat daar de zon heel erg schijnt en zo heeeeel lang geleden de huid is veranderd en blijvend bruin is maar dat ze daarom niet anders zijn dan mensen met een roze (ik probeer wit en zwart te vermijden want ik ben niet wit en jij bent niet zwart maar roze en bruin) huid. Zelfde als waarom sommige vrouwen een hoofddoek dragen en andere een ketting van een kruis om hun nek. Ik probeer echt hem te laten inzien dat iedereen gelijk is.
Nou mijn oudste kinderen zijn half Arubaans maar die zien er wit uit. Mijn zoon meer half chinees ofzo. Dus ik maak me daar minder zorgen over. Mijn jongste 2 daarentegen zijn half Marokkaans. En tegen mijn dochter heb ik het al verteld. Dat mensen soms moslims haten. Ik vind het heel erg maar het is nodig. Ik merk sinds ik met een hoofddoek loop ook dat ik vaker in de gaten wordt gehouden in winkels.
Auteur
Ja dit bedoel ik dus. Het is echt zo oneerlijk!! En het zou echt niet mogen. Je kan niet aan de buitenkant zien hoe iemand is. De maatschappij heeft dit wel gecreeerd en daarom moeten wij onze kindjes hier op voorbereiden helaas..
Nou over half Chinees geen zorgen maken.. ik merk echt dat Aziaten ook de grond ingetrapt worden. Wanneer mensen bijv van die Chinees-achtige geluidjes maken of hele tijd Hanky Panky zeggen is het zeker wel racistisch. Velen zeggen dat het niet zo is, omdat het maar een grapje is. Het begint ook vanaf groep 1, als iemand jarig is met het liedje: hanky panky shang hai. Iedereen wijst naar ‘die chinees’ en sommigen kijken neer, omdat je ‘anders’ bent.