Waaah ik kan het wel van de daken schreeuwen en dat doe ik ook: E. is over naar groep 3!! Dit is echt even een blogpost waard.
Trotser dan trots
Mag ik even trots zijn? Mijn november kindje (5,5 jaar) is gewoon over naar groep 3! Ik ben echt enorm trots op hem. Ik denk echt heel vaak dat ik te kort schiet omdat ik zo druk ben. Werk, school, kids verzorgen, huishouden en er dan ook nog voor zorgen dat hij educatief bezig is. Het is veel, heel veel. Ik voel mij hier echt vaak schuldig over. Ik weet dat het niet zou moeten en dat ik niet meer dan mijn best kan doen (wat ik dus ook echt doe).. Maar het is toch een gevoelig puntje. Ik denk dat ik daarom zo enorm trots ben, omdat hij het ondanks dit alles toch mooi heeft geflikt!
Het is echt waar
Uiteraard weet ik dat het een grote stap is en dat hij nog erg jong is. Maar de juf heeft hem niet met hakken over de sloot over laten gaan. Hij was geen twijfel gevalletje. Een aantal weken geleden was ik toch wel erg nieuwsgierig en heb ik het gevraagd. Gewoon voor de zekerheid. Toen ik het vroeg zei ze: “Ik heb hem al ingedeeld in groep 3.” Ik was blij, maar niet zo blij als vandaag. Vandaag kwam hij thuis met zijn rapport EN kreeg ik een email met de klassenindeling van groep 3! Mijn hart maakte serieus een sprongetje. Wat is het moederschap toch mooi he? Nu begrijp ik hoe trots mijn moeder was op mij.
Dus toch over naar groep 3..
Hier lees je dat de juf die hij in groep 1 had hem na 2 maanden in de klas te hebben mij al aan het voorbereiden was op dat hij een jaartje langer zou moeten kleuteren. “Maar dat is toch helemaal niet gek aangezien november kindjes wel vaker een jaartje extra kleuteren.” Ja, ik weet het. Maar zullen we even niet naar zijn geboortedatum kijken maar gewoon naar het kind zelf? En dat kunnen we niet ruim een jaar van te voren doen. Dus de opmerking viel bij mij erg verkeerd. Uiteraard was het niet erg geweest als hij een jaartje langer had moeten kleuteren. Haastige spoed, is zelden goed. En voor een kindje is het echt niets om op zijn/haar teentjes te moeten lopen. Dat wil (volgens mij) niemand voor haar kind toch?
Liefs,
Nova
