Dat ik een bosvruchten fobie heb, vindt men maar raar. Maar iedereen heeft wel iets wat bij hem/haar uit de buurt moet blijven. Dat kan net zo als bij mij een product zijn, maar denk bijvoorbeeld ook aan een voorwerp of misschien zelfs wel een persoon. Ik vertel in deze blogpost meer over mijn fobie.
Bosvruchten fobie
Ik denk dat ik een bosvruchten fobie heb. Ik zeg denk, omdat ik niet zo goed weet hoe ik het anders zou moeten noemen. Ik vraag mij af of fobie het juiste woord is, want volgens mijn grote vriend Wikipedia is een fobie ‘een psychische aandoening waarbij iemand, om doorgaans onduidelijke redenen, een overmatige angst ontwikkelt voor specifieke zaken of situaties.’
Het enige waar ik mijn twijfels bij heb bij deze definitie is het woord ‘angst’ de rest klopt helemaal.
Ben ik er echt bang voor? Nee, niet zo bang als iemand kan zijn voor bijvoorbeeld (horror)clowns. Maar zie ik het in de winkel liggen? Dan loop ik er wel met een flinke boog omheen.
Hoe is het ontstaan?
Ik heb geen idee hoe het is ontstaan. Ik weet namelijk echt niet beter dan dit. Mijn moeder kent mij ook niet anders. Mensen die mij kennen weten ook dat bosvruchten echt niet mijn ding zijn. Dan heb ik het over: Aardbeien, frambozen, bramen en bosbessen. Kersen niet. Kersen zijn anders. Kersen zijn ok.
Wat is er nou zo erg aan bosvruchten?
Ja dit is DE vraag die ik altijd krijg. Je gaat dit ook niet begrijpen als je er geen last van hebt. Ik moet het gewoon niet. Het stinkt, smaakt vies, het plakt en bah. Gewoon bah! Ik moet er absoluut niets van weten. Terwijl ik dit typ, ruik ik de welbekende vieze lucht en begin ik gewoon te kokhalzen..
Bosvruchten fobie? Are you serious?
I’m dead serious. Het is ook niet gebruikelijk dat men geen bosvruchten lust. Het staat er volgens mij om bekend dat deze groep fruitsoorten zeer geliefd is bij de mens. Alle kindjes (volgens mij mensen in het algemeen) vissen altijd de rode snoepjes uit de pot, ik natuurlijk niet.
– Als een kindje naar mij toekomt om te vragen of ik een snoepje/ijsje open kan maken dat rood is (oftewel bosvruchten smaak) dan vraag ik vriendelijk of zij het aan een ander willen vragen want ik raak het gewoonweg niet eens aan.
– Ik zal ook nooit een broodje voor iemand smeren met aardbeien jam.
– Ik heb echt moeten zoeken naar een normale tandenpasta voor E. Al die kinderpasta’s zijn met, je raadt het al, bosvruchten smaak. Lang leve Elmex!
– Thee? Ja lekker! Waag het niet om bosvruchten thee aan mij te geven. Ik zal waarschijnlijk van de schrik de hete kop thee over je heen gooien..
– Taart weigeren is een standaard procedure bij mij. Er zit namelijk 9 van de 10 keren jam tussen. Is het rood, maar geen red velvet? Dan hoef ik het niet.
Bosvruchten fobie en mijn kinderen
Tja, ze zullen van mij in ieder geval nooit iets krijgen waar bosvruchten in verwerkt zit. Dit betekent overigens niet dat ze het niet van mij mogen. Deze zin staat dik gedrukt, want men stopt altijd met luisteren als ik zeg dat ik nooit iets zal geven met bosvruchten erin. Men vindt het namelijk zielig.. Ze mogen het wel, alleen niet als ik er bij ben. Ik moet het ook niet ruiken dat zij het wel hebben gegeten, want ik trek het echt niet.. Men weet ook dat als zij mijn kinderen wat geven waar bosvruchten in zit verwerkt, zij verantwoordelijk zijn voor weer een frisse adem en schone gezichtjes. Heel sneu voor hen, maar als ik het nog ruik dan wil ik echt niet dat zij bij mij in de buurt komen.
Mijn bosvruchten fobie is nog erger dan ik dacht
Nu ik dit zo terug lees, is het eigenlijk heel ernstig. Het is echt iets psychisch.. Soms denk ik echt dat ik hulp moet gaan zoeken, maar ik ben de enige die er last van heeft. Als ik hulp hiervoor ga zoeken, dan word ik er mee geconfronteerd en dat zie ik echt niet zitten. Natuurlijk kom ik wel eens in vervelende bosvruchten situaties terecht, maar ik heb er gewoon mee leren leven, ik weet namelijk niet beter.
Heb jij ook zoiets geks? Ik ben zeer benieuwd!
Liefs,
Nova
Ik heb dus ook een “bosvruchtenfobie”, maar inclusief kersen. Iedereen vindt het raar, omdat ik het niet uit kan leggen (zoals iedere fobie is het niet rationeel). Maar ik herken heel veel van wat je zegt.
Mijn zoon krijgt van mij ook geen bosvruchten en een boterham met jam zal ik nooooit voor hem smeren. Als hij het wel gegeten heeft mag ie pas weer in de buurt komen als ie “schoon” is. Ik raak dus echt geen bosvrucht of sap daarvan aan.
Hoi, ik wou je even snel laten weten dat ik denk dat je een fobie voor gaatjes/patronen hebt, oftewel trypofobie. Ik hoop dat je hiermee je situatie beter kan begrijpen.